Permacultuurcursus: bijna boerin, alleen nog een boerderij

Het lukt helaas niet om foto’s van t boerenleven hier te uploaden, a la campagne is internet toch iets minder snel…
Maar dan toch een korte impressie met woorden van deze Permaculture Desing Course (PDC) bij Permaculture Eden in Frankrijk. We zijn met een klein groepje, een Frans stel, en 2 meiden uit Australie en Duitsland. Allemaal zonder ’thuis’ want ze reizen rond en zijn op zoek naar een plek om een eigen boerderij/gemeenschap op te zetten.

Mijn gastheer en vrouw, Steve en Fiona, wonen sinds 6 jaar hier in Frankrijk op een boerderijtje met 5ha land en ze zijn al indrukwekkend ver in een zelfvoorzienende levensstijl. Er zijn 2 koeien (en 2 kalfjes), 1 wordt elke dag gemolken wat zo’n 8-12 liter melk oplevert! Genoeg dus om voor 2 mensen melk, boter, yoghurt, roomkaas en kaas te leveren. Van 9 liter melk kan je al 1kilo kaas maken. Zelfs blauwe kaas maken ze zelf!

Ze zijn niet vegetarisch en dat is te merken; bijna elke dag vlees van eigen dieren. Gelukkig had ik al wat geoefend in Afrika long time ago… Kip (als er 1 verminkt is door een buzzerd moet ie wel dood…), alles van een varken (de moeder met 8 biggetjes is mn favoriet op de boerderij, maar de vader zit dus in de vriezer), lam en zelfs konijnen (gelukkig hebben we die nog niet gegeten, dat gaat me denk ik niet lukken).

Over de indeling van het land is in details nagedacht; alles heeft een functie in het geheel zoals permacultuur bedoelt. De schapen in de boomgaard bemesten de grond, de kippen eten de bacterien uit de poep van de schapen zodat er geen ziektes onstaan, de bijen bestuiven de bloemen. Er worden greppels gegraven op de helling om het water vast te houden, etc. Te veel om allemaal op te noemen, maar ik vind t machtig interessant.

Gister hebben we een composthoop gemaakt, geleerd over alles wat in de grond leeft, en de principes van permacultuur. We kijken bijna elke avond een film over de staat van de wereld nu, niet erg hoopgevend, zelfs bijna ontmoedigend… Kijk bijv. naar Food inc over de huidige voedselproductie (of Meat the truth van partij voor de dieren), Money as debt of Earth 2100. Alle systemen die we nu hebben zijn absoluut oneerlijk en niet slim/duurzaam. We weten dat olie eindig is en toch is onze hele comsumptiemaatschappij daarop gebaseerd. als er morgen geen olie meer wordt aangevoerd raken de supermarkten leeg omdat voedsel niet meer aangevoerd kan worden, kunnen de meeste (plastic) producten niet meer gemaakt worden, is er geen kunstmest meer, geen electriciteit en ga zo maar door.

Ik hoop dat tegen de tijd dat dat gebeurt ik een mooie permacultuurtuin heb opgebouwd die minstens 2 x zoveel opbrengst kan hebben als reguliere landbouw en dan kunnen jullie bij mij wel wat voedsel komen oogsten…
Als het goed is is mijn tuin dan zo ontworpen dat ik de grond kan blijven voeden met dode planten en mest van mijn koeien; zodat ik jaar na jaar mijn grond kan gebruiken. De huidige landbouw put de grond uit en het verdwijnen van bebouwbare grond is bijna nog een groter probleem dan de olie die we nog kunnen vervangen door duurzame energie. Want goede grond die is weggespoeld naar de zee, kan je pas in heel veel jaren weer opbouwen.

Nougoed, elke dag dit soort informatie, je snapt dat ik er helemaal in zit. Gelukkig is permacultuur echt een hele positieve benadering van hoe het wel kan.
Een leuke en inspirerende film daarover is: Farm for the future.

Facebook

Twitter

Google

Pinterest

Email

Print