Goede voornemens: een pleidooi om glorieus te falen

Als ik had geweten waar ik in terecht zou komen, was ik er waarschijnlijk niet aan begonnen, aan die goede voornemens. Wat een drama. Maar niet voor niets. Lees hier waarom goede voornemens werken om het leven te creëren dat je wilt: ook als ze mislukken!

Het is 2 januari, 10 uur ’s ochtends, een grote mok gemberthee naast me, een opgeruimd huis. Mijn moment om een nieuwe start te maken met m’n goede voornemens. Gemediteerd, groentesapje gedronken, klaar om een verpletterende blog te schrijven.

Maar er komt niks. Nada. Bedremmeld staar ik naar m’n lege beeldscherm. Ik voel hoe m’n innerlijke criticus zich opmaakt voor een genadeloze tirade en ik kan het niet tegenhouden. Ik weet niet eens meer of ik nou over gezonde voeding, over tuinen of over spirituele groei moet schrijven. Waar ben ik eigenlijk mee bezig??! Binnen no time slaat m’n goede stemming om in vernietigende zelfkritiek.

Misschien waren die voornemens toch niet zo’n goed idee, was mijn eerste reactie. Maar daarmee gooi ik het kind met het badwater weg. Intenties helpen om te creëren hoe je het graag wilt in je leven. Ze geven richting en houvast op momenten dat er twijfel is. Maar er zijn wel een paar valkuilen op de weg. Om je voornemens te realiseren is het handig als je die kunt herkennen. Ik ben er vol ingestapt om jullie daar nu de ins en outs over te kunnen vertellen!

1. De kracht van goede voornemens

Vanuit spiritueel perspectief geldt: alles wat je aandacht geeft groeit. Wat dat betreft heeft het sowieso al impact om aandacht te geven aan wat je graag wilt. Hoe meer je je wens echt voor je ziet en voelt, hoe makkelijker het realiteit kan worden. Dat is de kracht van intentie. Het boek van Lynne McTaggart Het intentie-effect gaat helemaal over de kracht van gedachten en hoe we daarmee ons leven kunnen vormen.

Ik hou zelf heel erg van de frisheid van goede voornemens. Als ik niet oppas maak ik elke ochtend een nieuw lijstje met intenties. Op zich niks mis mee. Priming noemen ze dat. Elke ochtend je aandacht even brengen naar wat je belangrijk vindt, geeft je een focus en positieve mindset om de dag mee te starten.

Tip: hang een woord of een plaatje op dat je elke ochtend herinnert aan wat je jezelf toewenst. 

Nou hoef je natuurlijk niet elke dag iets nieuws te bedenken. Maar voor het nieuwe jaar vind ik voornemens oprecht een mooie kans om weer helder te maken voor mezelf wat ik belangrijk vind en wat ik mezelf gun voor de komende tijd. Eigenlijk een soort visie voor mezelf. Dit jaar kwam daar onder andere uit:

• Focus op wat ik in de wereld wil zetten
• Gezonde darmen
• Mild zijn voor mezelf

Om daar te komen had ik de volgende goede voornemens:

1. Werkstructuur voor mezelf maken (met blokken om te schrijven)
2. 1 dag per week sapvasten en de maand januari het candida-dieet volhouden
3. Meer mediteren (minimaal 4 keer per week)

Inmiddels is de stand bij mij:

1. Mislukt, frustratie!!!
2. Lukt, ik ben tevreden
3. Lukt niet altijd, maar ik ben toch tevreden

Waarom 1 zoveel frustratie oplevert en 3 niet, is geen toeval. Dat ga ik hieronder uitleggen.

Valkuil 1: Het mag niet mislukken

Voornemens kunnen ook averechts werken. Bij veel andere bewuste bloggers lees ik dat dit de reden is dat ze goede voornemens afraden. Want: A. je houdt ze meestal toch niet vol en B. dan word je boos op jezelf en ben je nog verder van huis. Mislukt en gefrustreerd. Mmm, dat klinkt herkenbaar. Daar belandde ik op 2 januari dus al in.

Bij veel mensen gebeurt dat halverwege januari. Op Blue Monday om precies te zijn, de derde maandag van januari. De veronderstelde meest depressieve dag van het jaar omdat het nog laaaang duurt voor het echt lichter wordt. En ook de dag dat veel mensen hun goede voornemens overboord gooien.

Hoe zit dat bij jou? Werken ze nog? Ben je ze aan het ‘volhouden’? of staan ze al bij het oud papier? En hoe voel je je daar onder?

Je baalt? Voelt je gefrustreerd? Dat kan ik me voorstellen. Ik was ook behoorlijk boos op mezelf. Maar wat nou als ik zeg dat het dan eigenlijk pas echt interessant wordt?! Hoe je reageert op een ‘mislukking’ zegt namelijk alles over hoe jouw relatie met jezelf is. Als je goede voornemens niet lukken, is het niet ‘mislukt’. Het geeft juist een kans om te kijken wat daar onder ligt.

Waarom mislukken goed is

Kan jij falen zonder jezelf te veroordelen? Als je dat kunt leren heb je echt een enorme winst te pakken. Want als mislukken ok is, dan kan je plannen maken over wat je zou willen, op weg gaan, soms misstappen, maar daardoor niet afhaken! Want dat hoeft niet. Hoe rottig het ook voelt als er iets een keer niet lukt; dat is geen reden om maar helemaal je plan overboord te gooien.

Eigenlijk is het feit dat het dan rot voelt juist een goed teken: want het gaat niet zoals jij voor ogen hebt. En dat wil je wel! Dus kan je bijsturen en weer opnieuw op pad gaan. Een peuter moet ook heeeel veel keren vallen voor hij kan blijven staan. En dat doet hij gewoon. Zonder zichzelf af te kraken dat het nou nog niet lukt… Daar kunnen we nog wat van leren! Hoe vaker je hebt gefaald hoe groter de kans dat je een expert kan worden:

Wat is het verschil tussen een meester en een beginner?

De leraar heeft vaker gefaald dan de beginner heeft geprobeerd.

Valkuil 2: Zelfafwijzing

Dat klinkt eigenlijk heel logisch. Als je wilt groeien, hoort af en toe je hoofd stoten er nou eenmaal bij. Waarom vinden we mislukken dan toch vaak zo lastig? Het doet vooral pijn als we het tot een persoonlijk falen maken. Dat is niet iets wat we ‘actief’ doen; het gebeurt. Om te begrijpen waarom dat soms wel gebeurt en soms niet ga ik nog weer even terug naar mijn eigen Blue Tuesday op 2 januari.

Want zelf ben ik er heel slecht in, dat mislukken. Toen dat computerscherm voor me maar leeg bleef werden m’n gedachten steeds grimmiger. Eerst was het alleen nog stom dat ik niet kon bedenken waar ik over zou schrijven terwijl ik zoveel ideeën in m’n hoofd heb. Maar al snel kregen ze een algemener karakter: dat ik er überhaupt niet veel van bak in het leven en het maar steeds niet voor elkaar krijg om in de wereld te zetten wat bij me past. Loser! Je maakt overal een potje van. Gefaald!

Au. Een inkijkje in mijn innerlijke criticus. Zo hard zijn we voor onszelf. Raar toch. Je zou er niet over peinzen om je partner of vrienden zo af te katten. Maar naar onszelf doen we dat wel. Als je zo boos wordt op jezelf als er iets mislukt, zit er meestal een negatieve overtuiging over jezelf onder. Als je je daar niet bewust van bent, kan dat heel wat goede voornemens ondermijnen.

Wat zegt jouw innerlijke criticus als die niet tevreden is? Welke negatieve overtuiging over jezelf ligt daar onder?

Je diepste negatieve overtuiging ontdekken

Iedereen heeft meestal één diepe negatieve overtuiging die veel van je gedrag bepaalt. In mijn geval is dat dat ik niet goed genoeg ben zoals ik ben. Daar ben ik overigens niet uniek in. Veel mensen hebben een variatie op dit thema. Bij mij vertaalt zich dat in het idee dat ik altijd nog iets moet doen om iets van m’n leven te maken. Dus dat is wat ik sinds ik een klein meisje was ben gaan doen: m’n best doen om de pijn van mijn tekortgevoel niet te voelen. Want als ik dingen goed deed kreeg ik erkenning en waardering en was het ongemakkelijke gevoel even gesust. Maar mijn gevoel van minderwaardigheid was daardoor niet weg. En als er dan een keer iets mislukt, word ik direct weer geconfronteerd met die gevoelens van waardeloosheid.

Dat doet pijn. En daarom mogen dingen bij mij niet mislukken. En doordat ik niet mag falen van mezelf, durf ik dingen die ik zou willen niet zo makkelijk uit te proberen, waardoor ik m’n eigen groei in de weg zit. Damn it! Dat was even een flinke schok toen ik vorig jaar tijdens de Centaur training van Venwoude opeens doorzag hoe ik mijn eigen groei juist in de weg zit.

Valkuil 3: De spirituele valkuil: je ego proberen te fixen

De innerlijke criticus wordt vooral actief als je zo’n negatieve overtuiging over jezelf probeert te ‘fixen’. Fixen betekent in de spirituele wereld dat je een eigenschap van jezelf die je liever niet wilt, probeert op te lossen door ‘beter’ gedrag aan te leren. Een soort verbeterprogramma van jezelf.

Jan Geurtz noemt dit in zijn boek ‘Bevrijd door liefde’ de vader van alle problemen: dat je je ego gaat bestrijden omdat je zo graag wilt transformeren naar een beter, liefdevoller, ruimer mens. Want ja, wie wil dat niet? En het liefst zo snel mogelijk…Maar helaas. Je kunt transformatie niet afdwingen. Ik spreek uit ervaring. Onzekerheid maskeren door alles goed te gaan doen maakt de onzekerheid niet minder. Integendeel. Het wordt steeds enger om te falen!

Dit fix-mechanisme ligt bij mij altijd op de loer en had nu dus ook mijn goede voornemens te pakken. Althans, mijn goede voornemen om gestructureerder te werken. Omdat ik mezelf succesvol neerzetten in de wereld nog beschouw als een manier om mijn eigenwaarde te bewijzen, mocht vooral dit voornemen niet mislukken. Toen dat wel gebeurde werd het meteen een heel lelijk gebeuren.

Hoe dan wel?

Liefdevolle vriendelijkheid. Het enige wat je echt zelf kan doen is het zien van je patroon, erkennen dat het gebeurt en er niet tegen vechten. Vooral die dingen waar je het liefst zo snel mogelijk van af wilt. Je kunt oefenen om daar met mildheid naar te kijken. Maar je kunt ze niet sneller ‘oplossen’ door je best te doen. Voor mij gold dus: voelen waarom ik zooo graag mezelf in de wereld wil zetten. Wat wil ik daarmee bewijzen? En hoe zou het zijn als het nu al goed genoeg is?

Zo voorspelbaar als het er nu op papier uitziet, zo lastig is het in de praktijk van het dagelijks leven. Niet voor niks stond mildheid ook in mijn rijtje goede voornemens. Die mildheid lukt het beste als je het niet persoonlijk maakt. Oftewel, dat je je niet helemaal identificeert met je ego. Je kunt je namelijk afvragen of jij het echt actief ‘doet’ als iets niet lukt wat je wel graag zou willen. Sta je op met het idee, nou ik ga vandaag eens lekker uit m’n slof schieten tegen m’n partner? Nee, dat ‘gebeurt’, doordat diepere lagen in ons getriggerd worden. Dat is onderdeel van mens zijn.

Meditatie

Daarom is meditatie zo belangrijk. Daar oefen je om iets van ruimte te creëren tussen je gedachten en gevoelens en je ‘waarnemer’, diegene die het ziet. Hoe vaker je dat doet, hoe makkelijker je dat ook in het dagelijks leven kunt doen. Dan kan je milder reageren op een lastige emotie zoals onzekerheid of boosheid. ‘Het gebeurt’, maar ik ben het niet. En het toffe van meditatie is dat je het zien van wat er gebeurt steeds weer opnieuw kan inzetten. Ook als ik boos word dat het me niet lukt om rustig te mediteren, kan ik dat weer zien. Het was voor mij een eye-opener toen ik me een keer realiseerde dat ik ook niet hoef te reageren op de gedachte ‘Ik kan maar beter stoppen met mediteren, dit heeft geen zin’. Ook die komt in mij op, maar ik hoef er op dat moment even niks mee. Een verademing.

Tip: installeer een meditatie-app op je telefoon. Dan kan je van te voren een tijd instellen waar je je aan houdt, wat je hoofd er ook van vindt. Ik gebruik Insight timer.

Mislukt, gelukt!

Ik weet diep van binnen hoe belangrijk die afstand tot mijn eigen emoties is om ze te kunnen accepteren en mild naar mezelf te zijn als dingen niet lukken. Daarom lukt mijn voornemen om minimaal 4 x per week te mediteren wel. Ook als het niet lukt! Doe ik het een dag niet, dan merk ik namelijk dat ik minder ruimte ervaar in mezelf en dat voelt rottig. Maar ik word niet boos op mezelf. Ik voel juist extra motivatie om de volgende dag weer wel te mediteren.

En die schrijfblokken die ik me had voorgenomen? Die heb ik losgelaten. Die werken (nog) niet omdat ik op dat gebied nog niet kan ‘mislukken’. Omdat goede blogs schrijven door mijn systeem nog steeds als fix wordt gebruikt. Of misschien kan ik beter zeggen: misbruikt. Want dat ik blogs wil schrijven en met jullie wil delen waar ik warm van word, dat klopt. Maar m’n ego misbruikt dat door mij te doen geloven dat ik daarmee een gevoel van waardigheid kan afdwingen… En dat is een illusie. Dus elke keer als ik merk dat ik aan het schrijven ben en het moet lukken, leg ik m’n pen weer neer en herinner ik mezelf er aan dat ik niks hoef te verbeteren aan mezelf.

Hoe doe jij dat, mislukken?

Intenties maken helder wat jij belangrijk vindt en wat je jezelf gunt. Niks mis mee. Ook niet als ze mislukken. Als het even niet lukt kunnen er twee dingen gebeuren:

1. Je baalt ervan en gebruikt dat als motor om bij te sturen en het de volgende dag opnieuw te proberen.
2. Je baalt ervan en wordt boos op jezelf en gooit alles overboord. Dan is het interessant om te kijken wat daar onder zit. Dan is meestal het beste advies: ga oefenen met mildheid naar jezelf. Meditatie kan daarbij helpen.

Ik ben benieuwd of jullie dit herkennen en wat er bij jullie gebeurt als iets niet lukt. Hoe ga je dan met jezelf om?

Meer weten:

• Het intentie-effect - Lynn McTaggart, hoe gedachten zelfs kunnen genezen
• Bevrijd door liefde – Jan Geurtz: hoe je je intieme relatie kan gebruiken voor persoonlijke ontwikkeling
• Trainingen: Leiding over je leven – Venwoude

Facebook

Twitter

Google

Pinterest

Email

Print