Tarwegras: superfood of koeienvoer?

Tarwegras is het paradepaardje van de superfoods. Eén shotje van 30 ml tarwegrassap zou gelijk staan aan je dagelijkse behoefte aan groente en fruit (Bron). Dat is nog eens makkelijk scoren qua nutriënten. Of zitten er toch addertjes onder dit groene gras? Als chia-zaad eigenlijk gewoon vogelvoer blijkt te zijn (zie de uitzending van de Keuringsdienst van Waarde over Superfoods), dan is tarwegras natuurlijk gewoon koeienvoer. En waarom zouden wij gras moeten gaan eten als er ook veel lekkerder bladgroen is dat een stuk makkelijker weg-eet? Let’s have a look…

Wat is tarwegras?

Tarwegras komt van dezelfde plant als gewone tarwe, maar wordt meestal in een vroeg stadium geoogst als de sprietjes nog maar zo’n 15 cm lang zijn en de plant nog geen bloemen en zaden heeft gevormd. De gluten en andere antinutriënten die in de tarwekorrels zitten, zitten niet in het jonge tarwegras. De vezels in het gras zijn moeilijk verteerbaar voor ons, vandaar dat je er eerst sap van moet maken om het tarwegras te kunnen consumeren.

Daarvoor heb je zelf een slowjuicer nodig of je koopt voorgeperst bevroren tarwegras in cupjes. Je kunt tarwegras ook in poedervorm kopen. Als je zelf een slowjuicer hebt kun je er voor kiezen om je eigen tarwegras te groeien in je vensterbank. Je kunt tegenwoordig vrij makkelijk voorgezaaide matjes bestellen. Of je maakt het jezelf nog makkelijker en koopt kant en klaar vers tarwegras.

Tarwegras in de brievenbus

Ik heb afgelopen week verse grassprietjes van de tarwegraskoning door m’n brievenbus gekregen die ik zo door m’n slowjuicer kon halen. Best leuk dat er dan ’s ochtends zo’n pakje gras op je deurmat ligt. Van twee flinke handen vol hou je zo’n mooi shotje van ongeveer 50 ml over. Die heb ik ’s ochtends op de nuchtere maag gedronken. Inderdaad had ik daarna weinig behoefte aan verder ontbijt (tarwegras schijnt de eetlust te remmen). Maar dat kan ook te maken hebben met een lichte misselijkheid die ik voelde (komt ook vaker voor bij nieuwe ‘gebruikers’)… Volgens de tarwegrasaanhangers komt dat door de ontgiftingsprocessen die op gang komen door de stoot aan chlorofyl. Maar ik ben ook een andere theorie tegengekomen die stelt dat het eerder met schimmelende zaden te maken heeft…(zie verderop).

Superfood

Tarwegras wordt als één van de gezondste superfoods gepromoot omdat het vol zit met vitaminen, mineralen, alle essentiële aminozuren, volwaardig eiwit en hoge concentraties chlorofyl. Door de voedingsenzymen in een vers tarwegrasshot zijn al deze nutriënten ook nog eens makkelijk opneembaar voor ons lichaam. Daarnaast reinigt tarwegras je bloed en creëert een omgeving waarin slechte bacteriën weinig kans krijgen. Althans, dat zijn de claims. Kwaad kan het zeker niet om dagelijks een shotje tarwegras te nuttigen. Maar of het echt een wondermiddel is valt te bezien. Bij alle juichende claims zijn wel wat kanttekeningen te plaatsen.

1. Vitaminebom of gebakken lucht?

Tarwegras bevat volgens de voorstanders uitzonderlijk veel vitaminen, waaronder veel vitamine A, C, E en K en alle B vitamines (al is niet bewezen dat er ook B12 in zit, en als dat al zo zou zijn waarschijnlijk niet goed opneembaar voor ons, bron). Eén shotje zou zelfs gelijk staan aan je dagelijkse hoeveelheid groenten en fruit. Maar deze vergelijking is waarschijnlijk gebaseerd op de reguliere en wat mij betreft veel te lage aanbevolen hoeveelheid van 2 ons groente (en 2 stuks fruit) per dag.

Bovendien zijn er minstens evenveel bronnen die beweren dat de hoeveelheden vitaminen  helemaal niet zo uitzonderlijk zijn en overeenkomen met gewone groenten als spinazie of broccoli (wikipedia, gezondheidsnet, healthpsych). Bovendien zijn dit soort analyses altijd gebaseerd op gewicht en kan je van tarwegras niet zo heel veel tegelijk achterover slaan.

2. Mineralen uit een bakje?

Ook wat betreft mineralen zou tarwegras een uitblinker zijn. Sommige websites claimen dat het alle mineralen bevat, anderen houden het bij 100 verschillende mineralen. Maar die mineralen moeten wel ergens vandaan komen. Als ik de trays met tarwegraskiemen voor me zie met een dun laagje potgrond of watten erin kan ik me niet voorstellen dat daar al die mineralen uit komen.

Toch is het idee achter het (zelf) kweken van tarwegras op trays dat alle nutriënten van het tarwegras al in de tarwekorrel zitten en dat het alleen hoeft te ontkiemen om beter beschikbaar te worden. Inderdaad helpt ontkiemen om de nutriënten die in zaden (en noten) aanwezig zijn beter beschikbaar te maken. En ja, kiemgroenten bevatten heel veel levenskracht, o.a. in de vorm van voedingsenzymen die helpen om voedsel beter te verteren. Wat dat betreft kun je dus beter het ontkiemde tarwegras eten dan de droge tarwekorrel (in de vorm van meel).

Maar ik blijf twijfelen of die veronderstelde grote hoeveelheid mineralen echt al allemaal in die tarwekorrel zit. Ik denk toch dat het tarwegras daarvoor minstens buiten in de volle grond moet groeien, liefst op goedverzorgde mineraalrijke grond. Idealiter krijgt het gras namelijk 200 dagen de tijd om te groeien… Dat was in ieder geval het geval bij de ‘vader van het tarwegras’ Charles Schnabel die in de jaren ’30 als eerste experimenten deed waaruit de hoge voedingswaarde van tarwegras bleek (Bron: wikipedia).

Het lijkt me onwaarschijnlijk dat de huidige leveranciers van tarwegras het gras zoveel tijd geven om te groeien. Ik heb één leverancier gevonden die wel zegt dat hun tarwegras 200 dagen de tijd krijgt (Bron) (over de winter heen en geoogst in het voorjaar als de voedingswaarde optimaal is). Helaas is dat in Kansas, niet echt lokaal verantwoord. Het kant- en klare gras dat je bij de Tarwegraskoning bestelt groeit in ieder geval ook in de volle grond, in Zeeland, en wordt biologisch opgekweekt. Ik zou dus liever daarvoor kiezen dan voor het zelf opkweken van trays die in 10 dagen ‘klaar’ zijn.

3. Powershot of snelle suikers?

Een ander nadeel van snel binnengekweekt tarwegras is dat het veel simpele suikers bevat die via het tarwegrassap (zonder vezels) heel snel in ons bloed worden opgenomen en voor een bloedsuikerspiegelpiek kunnen zorgen. Bloedsuikerspiegelschommelingen zijn een snelweg naar veroudering (zie mijn blog over suiker). En zeker geen aanrader voor mensen die last hebben van diabetes-achtige klachten of candida. Tarwegras dat buiten meer tijd krijgt om verder door te groeien bevat complexere suikers die langzamer in je bloed komen (Bron: natural news).

4. Misselijk van nutriëntenoverschot of schimmels?

Het komt vaak voor dat mensen zich misselijk voelen na het drinken van een shot tarwegras. Meestal wordt gezegd dat dat komt doordat de chlorofylboost een soort detox-effect heeft waardoor gifstoffen vrij komen. Er is echter ook een andere verklaring. En dat is schimmel. Bij het binnen kweken op trays is er namelijk altijd een deel van de zaden dat niet ontkiemt. En omdat het zo dicht op elkaar staat komt er op die zaden makkelijk schimmel. Volgens een Amerikaanse tarwegraskweker die al 20 jaar experimenteert met groeiwijzen is het die schimmel die bij mensen misselijkheid tot gevolg kan hebben. Zij kwamen er achter dat dat niet gebeurt bij tarwegras dat buiten heeft gegroeid en de ruimte heeft gekregen zodat lucht en licht er van alle kanten bij kan (Bron: natural news).

5. King of chlorofyl 

Tarwegras bevat één van de hoogste concentraties chlorofyl van alle groene groenten, soms wel 70 % (Bron). Chlorofyl (= bladgroen) wordt gezien als één van de beste natuurlijke geneesmiddelen. Naast tarwegras is bijvoorbeeld ook peterselie een superbron van chlorofyl. Chlorofyl produceert een klimaat dat bacteriegroei in het lichaam onderdrukt en gifstoffen neutraliseert (Bron: Hippocrates Health Institute). Chlorofyl heeft een vergelijkbare structuur als onze rode bloedcellen. Het helpt je lichaam om je bloed te zuiveren en nieuwe rode bloedcellen te produceren. Het helpt ook om je lever te ontgiften, en je darmkanaal op te schonen. Chlorofyl kan zelfs voorkomen dat je lichaam giftige stoffen opneemt (Bron: Natural news).

Voor een extra dosis chlorofyl zit je dus zeker goed met een shotje tarwegras. Maar voor het ontgiften van je lijf zit je niet persé vast aan tarwegras. Een minstens zo goede ontgifter voor je lichaam is chlorella. Deze alg bindt als geen ander zware metalen aan zich om ze op die manier uit je lichaam te verwijderen (zie mijn blog Minder kwik in je lijf).

6. Veel enzymen: betere vertering

Tarwegras bevat ook heel veel verteringsenzymen die helpen om giftige of moeilijk verteerbare stoffen in ons eten te verwerken. Behalve het verbeteren van de vertering kan tarwegras ook verbetering brengen voor chronische darmklachten zoals een prikkelbare darm of de ziekte van Crohn ( Bron). Om van de enzymen te profiteren moet je echter wel vers tarwegrassap drinken.

Volgens het beroemde Amerikaanse Hippocrates Health Institute waar tarwegras een vast onderdeel van de behandeling is, moet het tarwegras zelfs binnen 15 minuten na het persen geconsumeerd worden om van alle voordelen van de juice te profiteren. Het gedroogde poeder is volgens hen maar 2 % zo effectief als vers sap dat binnen 15 minuten gedronken wordt. Dat lijkt mij wat extreem. De producent die het gras 200 dagen laat groeien maakt juist wel poeder van hun gras. Poeders zijn immers wel een stuk makkelijker in gebruik.

Het liefst consumeer je het tarwegras ook nog op een nuchtere maag zodat de nutriënten het meest efficiënt kunnen worden opgenomen (Bron). Dat is in de praktijk misschien niet even haalbaar in een drukke agenda. Bijkomend voordeel is wel dat tarwegras de eetlust remt, dus dat je minder tijd aan je ontbijt hoeft te besteden ;-).

Conclusie: veevoer of superfood?

Ik had jullie hier graag een duidelijk verhaal willen voorschotelen over feiten en fictie wat betreft tarwegras als superfood en een duidelijk ‘go’ of ‘no go’. Helaas. Dat kan ik jullie dit keer niet bieden. Er zijn zo veel tegenstrijdige berichten en zo weinig echt goed gedocumenteerde bronnen wat betreft voedingswaarde, dat het bij een hoop giswerk blijft. Ik doe dus een beroep op jullie eigen boerenverstand om je conclusies te trekken!

Wat mij betreft zijn de juiste groei-omstandigheden de belangrijkste overweging als je het hebt over de hoge voedingswaarde. Gezien de argumenten hierboven lijkt het beter om volgroeid tarwegras van een goede biologische leverancier kopen dan zelf trays te kweken die in 10 dagen klaar zijn. Maar het blijft gissen hoeveel er daadwerkelijk aan nutriënten in zit. Ik zou het dus zeker niet als vervanging van je dagelijkse hoeveelheid groenten zien, maar dat geldt eigenlijk voor alle superfoods. Ik kom er steeds meer op uit dat de beste leidraad is: én én én, oftewel: zo veel mogelijk variatie! En dan is tarwegras een goede toevoeging, zeker in de wintermaanden als er minder bladgroenten voorhanden zijn of als je immuunsysteem even een extra opkikkertje kan gebruiken.

Facebook

Twitter

Google

Pinterest

Email

Print